Marine Leleu

Met de steun van DRAC Hauts de France, Tremplin Residence 2022

De ruimtes die Marine Leleu opsomt, hebben geen bijzondere kwaliteit. Aan de rand van de stad, in wat niet meer echt het platteland is, kent het gebied geen grenzen; het is zelf een grens. In de voortdurend groeiende database vinden we landschappen uit Nord, Pas-de-Calais, Spanje en de buitenwijken van Madrid. Soms hetzelfde landschap enige tijd uit elkaar. De fotograaf past deze documentaire look die kenmerkend was voor de heliografische missie van 1851 en de DATAR-fotografische missie in 1984 streng toe. Marine Leleu brengt niet alleen het Franse grondgebied in kaart, maar registreert ook de mutaties van infrastructuren en het verlaten van utilitaire architecturen; zij realiseert in beelden de verouderde ruïnes die essayist Bruce Bégout heeft gecategoriseerd.
Haar foto’s, die van de ene editie naar de andere circuleren, die van tentoonstelling naar tentoonstelling worden getransponeerd, bestaan inderdaad door een materialiteit en door het proces van overdracht. De kunstenaar hergebruikt papier en speelt met het idee van kopiëren en de wijzigingen die voortvloeien uit de overdracht, en werkt aan de beperking van gemeenschappelijke plaatsen, aan de heropbouw van deze grensgebieden. In een tijd waarin verschillende wetten de invloed op het land van menselijke activiteiten, de kunstmatigheid van de bodem, proberen te reguleren, stelt Marine Leleu voor om door haar gebaren het begin te zien van een regeneratie van een gebied en door middel van beelden een te herstellen oppervlak.

Tekst door Henri Guette